Hij had zich er lang op voor moeten bereiden. Het was helemaal niets voor hem, maar het was gewoon nodig. Hij had er helemaal geen zin in, want zo was hij gewoon niet. Hij was kalm, rationeel en rustig. Maar dit keer... Hij moest gewoon duidelijk krijgen naar de rest dat het vanaf nu afgelopen was met elk individueel initiatief. Voor de zoveelste keer was het bijna fout gegaan en waren er wederom bijna slachtoffers gevallen. Vanaf nu zou er enkel nog in het midden van de nacht geleend worden, door de meest ervaren leners. Normaal gesproken had hij Min en zichzelf hiervoor aangewezen, maar Min had erg last van haar enkel sinds ze daar afgelopen middag tijdens haar ontsnapping doorheen was gegaan. Hij had geen andere keuze dan NEEDnewSTUFF mee te vragen.
En aangezien het nog steeds heel hard nodig was, omdat de voorraden nog steeds bijna leeg waren, zou die nacht meteen de eerste worden. Pod had zijn rugzak volgepakt. Zijn grijphaak, zijn hoofdlampje, een tas extra, hij had alles wat ze mogelijk nodig konden hebben meegenomen. De verkenningstocht van Min had, behalve veel gevaar, wel informatie opgeleverd. Blijkbaar lagen er in de kast in de woonkamer meerdere zakken nootjes en chips. Niet het meest gezonde voedsel, maar het was licht, compact en zou de groep weer een paar dagen kunnen voeden. Samen met NEEDnewSTUFF trok hij erop uit.
Ze trokken door de lange gangen, in de richting van de woonkamer. Daar aangekomen wees Pod NEEDnewSTUFF de beste plek aan om op wacht te staan. Toen hij zeker wist dat hij de hele kamer kon overzien en ze een signaal hadden afgesproken voor als er gevaar dreigde, pakte Pod zijn grijphaak uit zijn rugzak en daalde langs de kast af naar de vloer van de woonkamer. Voorzichtig, om zo min mogelijk geluid te maken, liep Pod naar de kast waar Min eerder vandaag nog in vast gezeten had. Dit keer was het er gelukkig veilig en wist Pod een zak open te scheuren en er wat nootjes uit te halen. Hij vulde de tas en liep daarna terug naar de kast waar NEEDnewSTUFF de wacht hield.
Pod knoopte de tas met de nootjes vast aan het uiteinde van het touw waar de grijphaak aan vast zat en gaf NEEDnewSTUFF het teken dat hij kon trekken. Toen de tas boven was, kwam het touw weer naar beneden en klom Pod ook omhoog. Boven aangekomen borg hij de grijphaak op in zijn rugzak en liepen ze terug richting de zolder. Hier bleek een indringer hun leefomgeving binnengedrongen te zijn.