Laura & Rowena - Vinden de opdracht zo eng

Gestart door Jnusch, 18 april 2009, 15:04:51

Vorige topic - Volgende topic

Jnusch

Sprookje 2

Rowena Inara

 "Lieve kinderen," begon oma zachtjes, "Het sprookje dat jullie nu gaan horen is al heel oud. Toen ik nog een jong meisje was vertelde mijn oma het aan mij en zij had het weer van haar oma gehoord. Luister maar goed, dan kunnen jullie het later doorvertellen aan jullie eigen kleinkinderen. Het verhaal van het magische labyrint...
Het begint allemaal heel lang geleden in een stad aan de zee. Als je bij de stadspoort richting zee zou kijken, zou je bij zonsondergang een prachtig schouwspel zien. Maar nu was het ochtend en het is mistig op zee.
We begeven ons nu richting plein, midden in de stad, en komen op een gegeven moment langs twee rijke koopmanshuizen. Beide gebouwen waren opgetrokken uit een lichtgrijze steen, een steen uit de omgeving. Ze twee woonhuizen waren bijna identiek aan elkaar. Het enige verschil zat hem in de voordeuren. De deur van het linker huis was donker groen en de deur van het rechter huis bordeaux rood. Net op dat moment gaat de voordeur van de linkerwoning open en er komt en blond meisje naar buiten. Ze heet Christa en loopt langs het tuinhek naar het huis met de bordeaux rode deur. Ze klopt aan en niet lang erna komt Sophie naar buiten. Samen liepen ze de straat uit.
Christa begon het gesprek. "De vorige les deed onze leraar Grieks erg interessant over de les van vandaag. Wat denk jij ervan?"
"Ja hij doet eigenlijk altijd interessant over zijn lessen." Antwoordde Sophie en haalde een hand door haar rode haren. Net op dat moment kwamen er twee jongens in tegengestelde richting langs gelopen. "Moeten jullie niet ook deze kant op?" Vroeg ze aan hun.
"Nog niet." lachte de jongen die Roy werd genoemd. Hij zwaaide nog even en liep snel door.
Sophie keek Christa aan en haalde haar schouders op. Snel liepen ze verder en sloegen een hoek om naar de laan die uitkwam op hun school. Een gebouw opgetrokken uit een donkergrijze steen, met een lichtgrijze stenen lijst rondom de ramen. Het gebouw straalde een en al status uit en stond niet voor niks in de rijkere buurt van de stad. De studenten die op deze school zaten hadden allemaal wat meer te besteden. Hun ouders waren allemaal ouders met een beroep met hoog aanzien of handelaar met veel macht zoals de ouders van Christa en Sophie. Samen liepen ze naar de smeedijzeren poort die de straat van de tuinen scheidde. Sophie maakte de poort open en liep over het grindpad richting hoofdingang.
De tuinen rondom de school waren groot en bestond uit grote en kleine grasvelden, die allemaal weer werden afgeschermd door bomen en struiken. Sommige tuinen werden speciaal gebruikt voor lessen, maar het was gewoon toegestaan deze velden tijdens lessen te betreden. Ondertussen waren Christa en Sophie bij de hoofdingang aangekomen en liepen ze naar binnen. Bij het lokaal aangekomen bleken ze de eerste te zijn. De leraar was er nog niet, maar ze waren ook niet verbaasd. Hun leraar Grieks had de eigenschap altijd te laat te komen. Maar als ze met de hele klas zouden besluiten in de tuinen te gaan zitten kwam hij altijd net op tijd aan. Zo ging het ook vandaag. Langzaam kwamen de klasgenoten aan gelopen en toen ook Roy er was, kwamen ze tot de overeenkomst om te vertrekken. Net op het moment dat Kars, de beste vriend van Roy, zijn tas optilde kwam de leraar aan.

(574 woorden)

Award voor schrijver met de grappigste personages (2011)

laura

"Volgende keer beter, jongens!" riep de leraar vrolijk. "Vandaag krijgen jullie een leuke opdracht. Als jullie eens rustig gaan zitten, kan ik het gaan uitleggen." De man had de leerlingen nieuwsgierig gemaakt, want het duurde niet lang of iedereen was al stil. 
" Jullie moeten een werkstuk gaan maken dat gebaseerd is op een mythe uit de Oudheid. Welke mogen jullie zelf weten, maar ieder groepje moet het over een ander verhaal doen. Enkele voorbeelden zijn Herakles, de Trojaanse Oorlog en Daidalos en Ikaros. Natuurlijk zijn er nog veel meer voorbeelden, je kan bijvoorbeeld zoeken in de bibliotheek van school. Aan het eind van deze les wil ik jullie keuzes horen.
Jullie moeten onderzoek doen naar het ontstaan van de mythe en achtergrondinformatie zoeken. Daarnaast is er ook de mogelijkheid tot een praktijkopdracht, dit levert extra punten op. Daarbij kun je denken aan het naspelen van de mythe of het herschrijven op een hedendaagse wijze. Jullie zijn daarin vrij in jullie keuze. Het geheel moet ingeleverd worden aan het begin van de les van vrijdag over twee weken, dus jullie hebben tijd genoeg. De groepjes mogen jullie zelf bepalen, maar er moeten jongens én meisjes in zitten. Een groepje bestaat uit 4 personen, als dat niet uitkomt mag er ook een groepje van 5 of 3. Als jullie niet zelf uit de groepjes komen, zal ik ze gaan indelen. Veel succes ermee!"
De leraar was nog maar net uitgesproken of Christa draaide zich al om. "Wij met z'n vieren?" vroeg ze aan Sophie, Roy en Kars. Die hadden eigenlijk al geen keus meer. Sophie werd het de laatste tijd steeds meer beu dat Christa altijd haar zin doordreef en altijd bazig was. Steeds vaker irriteerde ze zich aan haar en steeds vaker wilde ze er iets van gaan zeggen. Toch had ze daar nog niet genoeg zelfvertrouwen voor, Sophie wist dat als ze Christa zou vertellen wat ze dacht, Christa meteen een punt achter hun vriendschap zou zetten en Sophie's hele leven zou gaan terroriseren, of in ieder geval het hele schooljaar.
Terwijl Sophie diep zat te denken, was de rest van het groepje al begonnen met ideeën bedenken. Ze wilden een origineel onderwerp en dus niet iets wat de leraar ook al had gezegd. Het was moeilijk om iets te bedenken en ze hadden eigenlijk ook niet zoveel zin om hard na te denken. Al snel ging het gesprek over de laatste nieuwtjes in de stad. Er was pas een enorme opgraving gedaan. Toen was er een ondergronds labyrint te voorschijn gekomen en dat was groot nieuws in heel het land. Niemand mocht naar binnen omdat er instortingsgevaar was en dat maakte het extra spannend. Opeens kreeg Roy een geniale ingeving: hij had weleens gehoord over een mythe die te maken had met een labyrint, de mythe van Theseus en de Minotaurus.
"Als we nou dat verhaal kiezen, kunnen we het labyrint er mooi bij gebruiken.", zei Roy. "Ik ken dat verhaal eigenlijk helemaal niet." antwoordde Kars en Christa en Sophie hadden er ook nog nooit van gehoord. "Kennen jullie dat echt niet?" vroeg Roy en de anderen schudden van nee. "Dan zal ik het maar eens gaan vertellen."

(574+530= 1104 woorden)

Rowena Inara

Nadat Roy een samenvatting had gegeven van de mythe van Theseus en de Minotaurus veranderde het gesprek weer, nu richting alles wat in het opgegraven labyrint kon zitten. Christa kapte dit gesprek snel af, want ze konden niet langer wachten met het kiezen van het onderwerp. Ze moesten voorkomen dat een ander groepje hen voor was.
"Meneer!" Riep ze door de klas. De leraar was net over de notities van een ander groepje gebogen en keek bij het horen van Christa's stem lichtelijk geïrriteerd op.
"Een beetje geduld, ik kom er zo aan." Antwoordde hij en boog weer over de notities. Dit groepje was de eerste van de klas die al een onderwerp gekozen hadden. Hoe groot was de kans dat het groepje op het zelfde onderwerp was gekomen? Ongeduldig begon ze met haar perfecte nagels op de tafel te tikken. Na wat uren leek te duren stond de leraar eindelijk op, plaatste de stoel terug en liep naar haar groepje toe.
"Hebben jullie een vraag of weten jullie al welk onderwerp jullie willen kiezen?" Vroeg de leraar. Hij pakte een stoel en schoof bij.
"Ja,  we denken van wel." Antwoordde Roy even spontaan en zelfverzekerd als altijd. Christa deed haar mond open en wilde beginnen met haar uitleg, toen Roy verder sprak. Het leek alsof Roy niet was opgevallen dat Christa net wilde beginnen met spreken. "We kiezen voor het thema labyrint. Zoals in het sprookje Theseus en de Minotaurus. Aangezien hier in de stad ook een labyrint is gevonden, willen we dat gebruiken voor de praktijk opdracht."
Tot hun opluchting zei de leraar niet meteen nee. Maar hij dacht er wel even over na. "Het thema vind ik prima, maar hebben jullie al afgevraagd hoe groot de kans is dat jullie überhaupt de tunnels in mogen?"
Het groepje keken elkaar aan en Kars trok zijn wenkbrauwen op. "Daar hebben we het inderdaad nog niet over nagedacht, meneer."
"Dan hou ik dit thema voor jullie gereserveerd, maar ik wil jullie vragen eerst eens na te vragen of jullie een rondleiding in het labyrint kunnen krijgen. Dan hoor ik de volgende les verder." Adviseerde hij en stond op om naar een volgend groepje te gaan.
"Dat gaat wel goed komen meneer." Zei Christa snel. Sophie keek haar twijfelend aan.

In het begin van de middag, na afloop van de lessen liepen Christa en Sophie richting het grasveld waar iedereen met goed weer pauze hield. Ze keek rond en zag al snel Roy en Kars zitten. Ze liepen er naar toe, het was warm en dus druk op het grasveld. Sophie plofte al neer in de schaduw van de lindeboom, maar Christa bleef staan, ze zette alleen haar tas op de grond. "Ik heb vandaag de hele dag lopen denken en ik denk een oplossing te zoeken om het labyrint in te komen."
"Kom eerst eens zitten." bood Roy aan. Hij klopte op het gras naast hem.
Christa lachte lief naar hem, maar schudde haar hoofd. "Sophie en ik gaan zo meteen naar de bibliotheek om alvast informatie bij elkaar te zoeken. Ik denk namelijk dat mijn pa er wel voor kan zorgen dat we een rondleiding krijgen. Maar hij komt eerst vanavond thuis dus tot dan wil alvast wat nuttigs doen." Christa pakte haar tas weer van de grond en gooide die over haar schouder.
"Kan je niet beter wachten op het antwoord van je vader, voordat je al dat werk gaat doen? Misschien is het dadelijk wel voor niks." Vroeg Roy.
"Oh dat komt wel goed! Ik weet zeker dat hij dat wel voor zijn dochter doet. Maar we gaan nu, we hebben nog veel te doen." Ze draaide zich om, wetend dat Sophie haar toch zou volgen. Kars keek Roy aan toen Sophie inderdaad opstond en haar tas opnam. Kars kon zien dat Roy zich ook af vroeg waarom Sophie zich zo lieten rond koeioneren.

Haar handen warm wrijvend liep Christa de trap naar de begaande grond op. Ze hadden de hele middag in de bibliotheek gezeten en veel boeken doorgenomen. Ze hadden zich vooral bezig gehouden met titels en hoofdstukken van boeken noteren. Zo konden ze later snel aan informatie en goed doorwerken aan hun werkstuk. Nu na al het schrijfwerk had ze het gevoel alsof haar vingers leken af te vallen. Dat kwam een beetje door het schrijfwerk, maar vooral doordat de bibliotheek in de kelders onder de school lagen. Het waren immense gewelfde kelders. Ze werden verbonden door lage gewelfde gangen met fakkels tegen de muur.
Door de bouwers hadden in de kelders ventilatie schachten aangebracht, ter voorkoming van schimmel en een te hoog vochtgehalte. Bovengronds was geen plaats voor een bibliotheek, vandaar de bibliotheek in de ondergronds.
Boven aangekomen voelden ze weer de warme zomerlucht. "Loop je mee?" Vroeg Sophie aan Christa. "Het wordt tijd dat we weer naar huis gaan." Samen liepen ze de school uit en het schoolterrein af. Er was bijna niemand meer te zien. Nog enkele scholieren die met vrienden op school rondhingen.
Ze liepen snel de straat uit, sloegen de hoek om en vooraan bij hun huizen zeiden ze elkaar gedag en Christa liep haar huis binnen. Ze liep meteen door naar de keuken. Zoals ze al had verwacht zat haar vader aan de tafel. Iedere avond werkte hij door aan zijn werk, maar dan het administratieve gedeelte. En als de tafel gedekt moest worden kreeg hij het over zijn donder dat hij naar zijn kantoor moest gaan. Maar daar was het zo saai zei hij ieder keer weer.
Christa ging op een stoel naast haar vader zitten. Kijkend naar het papierwerk dat verspreidt over de tafel lag. Het werk van haar vader interesseerde haar wel, ze zou het later van haar vader over nemen. Maar nu moest ze er eerst voor zorgen dat ze dat labyrint in mochten.
"Dat rapport wat je nu leest gaat over een bestelling van een klant. Haar vader vroeg haar altijd te helpen bij het administratieve werk, zodat ze dat op tijd zou leren. "Hij heeft vaker zaken bij ons gedaan, maar hij lijkt erop dat het een vaste klant wordt. Vandaag gaf hij aan dat hij waarschijnlijk voor interessante specerijen kan zorgen. Specerijen afkomstig uit onze verre zuiderburen."
"Cool!" Zei Christa net iets te enthousiast. Haar vader keek haar schattend aan. Hij was een koopman en had al snel door als gevleid werd. "Zeg nou maar gewoon wat er is." Vroeg hij.
"Uhm nou ja, het gaat over een opdracht voor de Grieks lessen." Begon ze. Ze zei alles langzaam, zodat ze er zeker van was dat ze alles goed bracht. "We moeten in groepen van vier een onderwerp kiezen over de oudheid. Wij hebben besloten om het over het sprookje Theseus en de Minotaurus te doen. Voor extra punten kunnen we een praktijk opdracht maken." Nu had ze wel het makkelijkste gezegd. "Het labyrint wat ontdekt is en waarvan verwacht wordt dat het onder de hele stad ligt past goed bij de opdracht. Nu zouden we graag een rondleiding willen hebben." De laatste zin had ze sneller gezegd, voordat haar vader er tussen zou kunnen springen.
Haar vader leek te overwegen hoe groot de kans was. "Dat kan gevaarlijk zijn, maar zijn jullie er zeker van?" Snel knikte Christa. "Misschien dat ik dan wat kan regelen. Ik ken de uitvoerder van het project."
Christa sprong met een lag op en omhelsde haar vader die verbaast keek. "Heel erg bedankt pa!"


1104 + 1239 = 2343

Award voor schrijver met de grappigste personages (2011)