*warning...long story maar je vroeg er naar en het zit me echt ontzettend hoog. Iets wat al sinds oktober 2007 speelt..toen ik daar net begon te werken*
Ik heb morgen een gesprek met de vestigingsmanager en mijn vaste collega.
Als ik morgen om half 8 begin en mijn 'bazin' is er, zeg ik dat ik meteen dat gesprek wil starten wanneer zij om half 9 binnenkomt.
WISH ME LUCK!
Ik vind het fucking spannend, heb me goed voorbereid maar ik ben bang dat ik veel ga vergeten omdat ik niet ontspannen zal zijn. (briefje ligt voor m'n neus)
Als dat te aanvallend overkomt, pech. De vragen die ik heb zijn uit mijn 'ik' gesteld, uit mijn gevoel.
Zij en ik worden uit elkaar gehaald maar ik wil eerst weten waarom zij NOOIT naar mij is gegaan omdat zij dus toch ook wel moeite heeft met onze samenwerking.
Heb ik via via gehoord vandaag.. nice.
Terwijl ik haar met heel veel moeite -ik wil anderen niet kwetsen- 2x heb benaderd (vorig jaar) voor een gesprekje.
Dus het komt vrij plots dat zij dus zegt moeite met mij te hebben. Daar komt het op neer.
Het botsen van karakters noemde mijn vestigingsmanager het toen ik vorige week in tranen uitbarstte toen ze vroeg of alles wel goed ging..
Botsen van karakters my ass!
Toen ik 2 weken vrij was heb ik van 2 meiden gehoord dat ze hen veel alleen liet, en op de andere groep (waar zij naar toe trekt omdat haar zus daar werkt
en een meisje waar ze bevriend mee is geraakt prive). Botst ze dan ook met die 2 meiden? Die allebei vrij rustig zijn? Tegenovergestelde van ik?
Ze heeft me vorige week niet gevraagd hoe mijn vakantie was.
dat heeft toch met sociaal zijn te maken? En niet met 'verschillende karakters'?
Ik zoek het onwijs in mezelf en dat moet ik niet doen.
Maar ik voel me zo benadeeld omdat ze mij nooit iets heeft gezegd.
Alsof het dus WEL allemaal aan mij ligt
Auteur
Topic: Hoe voel je je? (gelezen 171325 keer)