Soms kijk ik naar beneden en zie ik het groene golvende land. Ik zie de riviertjes die als een slang tussen de bomen en de vlakten door bewegen. Ik zie soms de eindeloze zee en soms, heel soms zie ik iets dat op het water lijkt te drijven. Soms zie ik een teken van leven, een stad, een rookpluim, een kudde dieren op de grassige vlakten. Soms zie ik niets dan een sluierachtig wolkendek wat onze werelden scheidt. En dan vraag ik me af, zouden zij daar beneden weten dat wij bestaan?
92 woorden