De Zabbels

[t4nd]

*todo*

Overzicht personages in de eerste post ^^

[t4nd]

We bevinden ons in het noorden van Wakkerdam, in een gezellige wijk waar het gemiddelde huis een tuin van een kwart voetbalveld heeft. Hier woont ook Eddo Zabbel, hoofd van de Zabbelgroep die naast een aantal grote hotels ook een casino in Zuid-Wakkerdam bezit. Hoeveel het totale fortuin van Eddo bedraagt weet niemand, maar zelfs de meest voorzichtige schattingen lopen in de miljarden. Normaal schermt Eddo zich af van de media en weigert hij elk interview, maar om onverklaarbare reden heeft hij onze zender gevraagd zijn leven de komende weken te volgen. Op zijn vraag zullen we de dagelijkse routine van Eddo en zijn gezin volgen. Welkom bij "De Zabbels".

*intro*

De familie Zabbel zit net aan het ontbijt. Vrouw Rowena Inara schenkt haar echtgenoot een glaasje versgeperst fruitsap uit terwijl hij de krant doorneemt. Met veel aandacht voor zowel het binnenlands als het buitenlands nieuws leest Eddo de titels van de artikels, maar de meeste tijd besteedt hij bij het financiële gedeelte. Als succesvol ondernemer is het belangrijk dat hij op de hoogte blijft van het reilen en zeilen van zakelijk Wakkerdam. Terwijl hij geïnteresseerd de bladzijde met de beursresultaten bestudeert vergezelt dochter Emmie haar ouders aan tafel. Voor ze zich gaat zetten geeft ze eerst haar moeder en vader een kus. Aan tafel schenkt ze zich een tas koffie in vooraleer ze een toast vol jam begint te smeren. Eddo bekijkt de laatste cijfers en legt de krant dan naast zich neer.
"Zo m'n konijntje, ben je eindelijk uit je bed geraakt?"
"Paahaaap, je weet dat ik niet graag heb dat je me zo noemt! En hoezo eindelijk? Het is toch nog maar half 10? Trouwens, het is weekend, dat weet je toch?"
Met een schalkse grijns op zijn gezicht staat Eddo op. Voor hij naar zijn bureau gaat doet hij Emmie's haar nog gauw in de war, wat hem een boze blik van zijn dochter oplevert.
"Paahaaap! D'r zit uren werk in om mijn haar fatsoenlijk te krijgen, doe dat nou eens niehiet!"
Geïrriteerd draait ze haar hoofd weg. Rowena besluit haar dochter bij te staan.
"Ja schat, je weet toch dat Blackfire straks langs...k...o......"

De laatste letters sterven weg op de lippen van Rowena als ze merkt hoe Emmie haar met angstige ogen aanstaart en Eddo zich langzaam omdraait. De blik in zijn ogen spreekt boekdelen: hier wist hij niets van en het staat hem ook helemaal niet aan. Emmie's ogen zoeken schuldbewust die van haar moeder. Eddo zit normaal de hele zaterdagnamiddag in het casino om de avondshow voor te bereiden. Blackfire had dus zonder problemen langs kunnen  komen, haar vader zou het nooit geweten hebben. Alleen had ze haar moeder beloofd om het aan Eddo te vertellen, wat ze –zoals nu bleek- duidelijk niet gedaan had.
"Herhaal dat nog eens?"
Eddo richt zijn blik afwisselend op zijn vrouw en op zijn dochter. Rowena heeft haar hoofd afgewend. Hoewel ze vindt dat haar dochter hier in de fout gegaan is wil ze de situatie ook niet erger maken. Emmie begint voorzichtig aan een uitleg, maar al gauw begint ze zich op te winden.
"Nou, zie je pap, Blackfire zou deze namiddag langs willen komen. Ik had het je wel willen vertellen, maar je hebt het ook de hele tijd zo druk. Het is haast onmogelijk om je op een rustig moment te treffen, je hebt eigenlijk nooit tijd voor mij. Ik had het wel al tegen mams gezegd want zij luistert tenminste naar mij. Zelfs als ik het je gezegd zou hebben zou je het waarschijnlijk niet meer weten want je hoort nooit wat ik zeg. Er is trouwens niets fout mee als Blackfire eens langskomt, tenslotte is hij mijn vriendje en mogen we samen afspreken."

Met een handgebaar legt Eddo zijn dochter het zwijgen op.
"Nu moet je eens goed naar mij luisteren jongedame. Zolang je onder mijn dak woont zal je je houden aan MIJN regels. Dat wil zeggen: ik weet altijd waar je bent en met wie, je bent steeds voor 21u terug thuis, je bent steeds bereikbaar via je mobiel, geen alcohol en niet zoenen met jongens die ik niet goedgekeurd heb. Afspraakjes achter mijn rug zijn dus ten stelligste verboden. Wie is die Blackfire trouwens?"
Emmie kijkt haar vader aan met een hatelijke blik. Rowena rolt eens met haar ogen en besluit zich in de discussie te mengen.
"Schat, dat weet je toch. Blackfire is die jongen van een paar huizen verder. Emmie praat al twee weken over hem, ze zou hem nu eindelijk eens langs ons huis laten komen zodat wij hem eens konden ontmoeten. Tenminste, als jij niet moet gaan werken..."

Eddo houdt zijn handen voor zich uit, als teken dat hij berust in de situatie.
"Goed, hij mag eens langskomen. Dan kan ik direct zien of het een nette jongen is, ik laat mijn dochter niet met de eerste de beste straatnozem afspreken. Wat doen zijn ouders voor werk? Hoe oud is hij eigenlijk?"
Nog voor Emmie kan antwoorden wordt Eddo onderbroken door de bel. Schichtig kijkt Emmie van haar vader naar haar moeder.
"Blackfire? Hij zou toch pas deze namiddag langskomen? Laat me door, ik moet mijn haar nog kammen en me klaarmaken!"
Emmie stuift de kamer uit en stommelt de trap op. Rowena twijfelt wat het belangrijkste is: haar dochter helpen zo snel mogelijk klaar te raken of de arme jongen aan de deur beschermen tegen het spervuur aan vragen dat haar man zeker en vast zal afvuren. Ze besluit voor de tweede optie te kiezen en gaat samen met Eddo naar de voordeur. Eddo kijkt eens achterom naar zijn vrouw. Hij wil duidelijk maken dat hij en hij alleen het woord zal voeren. Zijn hand gaat net naar de deurknop als de bel een tweede keer gaat. Zachtjes mompelt Eddo "Wat een stuk ongeduld" terwijl hij de deur opent...

[t4nd]

"Eddo schatje, wat leuk om je weer eens te zien!"
De deur wordt verder open geduwd en Elsbeth, het metekindje van Eddo wurmt zich door de opening in het gezelschap van haar jongste spruit Kingosje.
"Is Emmie hier? Ik wil met Emmie gaan spelen!"
Uitgelaten loopt Kingosje voorbij zijn oudoom en oudtante de trap op, recht naar de kamer waar Emmie een paar tellen eerder in verdwenen is. Eerst horen ze een verbaasde kreet van Emmie die het niet gewoon is dat haar privacy zo bruusk gestoord wordt, maar even later klinkt er luid gelach uit de kamer als de twee met elkaar aan het dollen zijn. Elsbeth kijkt grinnikend naar de deur waar haar zoontje door verdwenen is, maar vanuit haar ooghoek merkt ze tegelijk hoe Rowena zachtjes haar hoofd schudt en haar even boos aankijkt. Een fractie later verandert ze weer in de perfecte gastvrouw en neemt ze haar nichtje mee naar binnen.
"Vertel eens Elsbeth, wat brengt je hier? Het is alweer zo lang geleden dat we jou in ons huis mochten verwelkomen! Hoe gaat het met jou? En met je verloofde? Ondertussen heeft hij toch al promotie gemaakt op zijn werk, toch?"
Elsbeth kan nog net beheersen en draait niet met haar ogen. Ze weet hoe haar tante denkt over haar relatie met Himan en hun zoon Kingosje. Hoewel ze de jongen adoreert blijft ze de relatie met 'die nietsnut' om het volgens haar woorden te zeggen afkeuren. Het feit dat haar echtgenoot dol is op Elsbeth en haar de hele tijd met geschenken overlaadt draagt bij aan die afkeer.
"Tante, dat heb ik je toch al honderd maal uitgelegd? Himan wil geen promotie maken. Hij is gelukkig met zijn job die hij nu uitoefent. Waarom moet iedereen de hele tijd proberen hogerop te geraken en is niemand ooit tevreden met wat ze hebben? Volgens mij is dat een typisch trekje van een Steenbok! Normaal zou oompje je wat moeten kunnen helpen om je balans meer te vinden. Hij is geboren als Waterman en zoals je wellicht wel weet zeggen de sterren dat Watermannen een grote ondernemingslust hebben maar tegelijk ook tevreden kunnen zijn met wat ze hebben. Een Steenbok daarentegen is..."
Met een glimlach legt Eddo zijn lievelingsnichtje het zwijgen op.
"Stop maar kindje, je weet toch dat je tante niet in die onzin gelooft. Vertel eens, waar kunnen we je mee helpen?"
"Wel peter Eddo, je weet misschien dat ik deze namiddag die afspraak heb met die handlezeres in het dorp. Ik had je er al over gesproken want ik vind dat je haar wel zou kunnen gebruiken in je casino. Het is daar momenteel zo saai met al die kerels in kostuum, een paar fleurige mensen die de toekomst voorspellen zouden er niet misstaan en tegelijk krijgen je bezoekers te horen of ze gaan winnen of verliezen die avond. Op die manier blijven ze zeker langer in het casino. Je zal natuurlijk altijd wel types hebben die..."
"Elsbeth, kan je even tot de kern van de zaak komen? Ik moet eigenlijk net naar het casino vertrekken om de dagelijkse gang van zaken te regelen en je weet dat ik niet graag te laat ben."
"Natuurlijk, sorry. Wel, ik vroeg me af of ik Kingosje even bij jullie zou mogen laten. Je weet hoe dol hij is op Emmie en nu Himan voor een paar dagen naar het buitenland is weet ik niet zo direct waar ik met hem naartoe moet. Ik zou hem natuurlijk mee kunnen nemen, maar je weet hoe moeilijk hij stil kan zitten..."
"Geen probleem schat. Ik ben zeker dat m'n vrouw en Emmie met plezier op hem zullen passen. Nu moet ik echter écht doorgaan, ik zie je nog wel."
Eddo geeft zijn vrouw nog snel een kus voor hij doorgaat, roept dag naar Emmie en Kingosje en gaat de deur uit. Rowena sputtert nog even tegen, maar ze is te laat om tot haar man door te dringen.
"Maar... Schat... Emmie ging uit met Blackfire...
Schat...
..."
De deur slaat met een luide klap dicht waardoor Rowena verbouwereerd naar het eikenhout blijft kijken.
"Zo, ik ben er dan ook vandoor. Bedankt tante Rowena, ik zal heus niet lang wegblijven! Kingosje, zoet blijven hoor!"
"Ja ma!"
"Maar..."
Deze keer raakt ze niet eens tot de kern van haar protest vooraleer de deur een tweede keer met een klap toeslaat. Achter zich hoort ze gestommel op de trap. Kingosje komt met Emmie naar beneden, Emmie heeft haar haar weer compleet in model gekregen en ziet er duidelijk gelukkig uit.
"Mams, Blackfire heeft me net een berichtje gestuurd. We hebben afgesproken in de pizzeria in het dorp om daar een hapje te eten, ik ga er nu met de fiets naartoe. Ik beloof je dat ik niet te lang weg zal blijven, voor het avondeten ben ik zeker terug. Kan ik trouwens wat geld van je lenen?"
Terwijl Rowena instinctmatig in haar portefeuille kijkt, neemt Emmie snel een briefje van € 20 eruit.
"Bedankt mams! Tot straks!"
Emmie geeft nog gauw een vluchtige kus op de wang van haar moeder, knijpt eens in Kingosje zijn wang en loopt dan snel de deur uit. Voor een derde keer in 5 minuten tijd slaat de deur met een knal toe voor Rowena de kans krijgt te protesteren. Moedeloos draait ze zich om, waar Kingosje haar met grote ogen aankijkt.
"Gaan we een spelletje spelen omoe?"
Ook in deze conversatie krijgt ze de kans niet te antwoorden. Kingosje draait zich direct om en spurt naar de salontafel waar een groot schaakbord opgesteld staat. De figuurtjes fascineren hem, en hoewel hij de regels haast niet kent wil hij telkens opnieuw proberen te spelen. Rowena zucht nog eens voordat ze aan de andere kant van het bord gaat zitten. Kingosje denkt geconcentreerd na, en zet dan zijn koningspion twee vakjes vooruit. Rowena reageert door haar koningspion tot vlak voor de zijne te brengen. Terwijl Kingosje gefascineerd naar het bord staart zet Rowena zich recht.
"Ik ga even naar de keuken, moet ik voor jou iets meebrengen om te drinken?"
"Cola!" roept Kingosje luid uit, terwijl hij mompelend de verschillende zetten overloopt die hij zou kunnen uitvoeren.