Sachsenhausen
1942. Sachsenhausen heeft ongeveer zijn uiteindelijke grootte bereikt. Wat rond het jaar 1938 nog een enkele brouwerij was waar politieke tegenstanders aan het werk werden gezet was al eens uitgegroeid tot een ''triangle'', waar al zo'n 10.000 mensen in pasten. Het was een mannenwerkkamp, en het eerste echte grote concentratiekamp. Toen deze ruimte te klein werd ging men in eerste instantie bijbouwen. Er kwamen andere gebouwen om de triangle heen te staan. Zo op een paar gebouwen die het opleidingskamp van de S.S. vormde. Bijna alle werknemers werden hier opgeleid, ook werknemers bij andere kampen.
De grootste gruweldaden kwamen tot orde in het kamp. Een van die dingen was het opproppen van mensen in de kleine barakken. Soms werden hier wel 500 mensen in geplaatst. Betekende dat 3 mensen op een 70cm smal bedje moesten slapen, een 3dubbel stapelbed (dus 3 verdiepingen). Om over de hygiëne maar te spreken.
Eerst waren het vooral politieke gevangenen, die later aangevuld werden met de a-socialen, de mensen die hun baan hadden verloren en niet meer aan een nieuwe baan geraakten, of gewoon niet werkten. Maar ook Joden, Homo's, zigeuners en zwarten werkten hier.
Er was een keuken voor de SS waar je kon werken. Onder streng toezicht, eten stelen was bijna onmogelijk.
Er was een gewone keuken voor de kampbewoners.
Er was een wasserette.
Maar er waren ook andere soorten werk. Een daar van is 40 km per dag rennen over 5 bakken met daarin verschillende nagebootste terreinen. Vaak met een rugzak van 50kg, om schoenen uit te testen.
Een van de grootste angsten van mensen was de Brick-factory, hier was je onbeschermd tegen de natuur en had je geen beschermingsmiddelen, en bovendien een onveilige, vieze werkomgeving. Een dood was binnen 3 maanden gebeurd, als je hier terecht kwam.
Maar buiten de triangle vonden nog gruwelijkere praktijken plaats, waarvan de kampbewoners niets wisten. Onder de kampbewoners bevinden zich mensen die anderen willen uitmoorden, om met 2 op een bed te kunnen slapen, in plaats van 3. Dit zijn de slechtjes. De goedjes zijn andere kampbewoners.
Iedereen heeft een goed uitgewerkte geschiedenis en geloofwaardig personage.
Waarom juist dit kamp?
Omdat ik er deze maand ben geweest en ik ken dus ook de gruwelijke manieren om te doden. In dit verhaal wil ik (als hulpje, als het kan) jullie iets bijbrengen over deze praktijken en het leven in zo'n kamp. Omdat het mij erg aangreep.
Auteur
Topic: Genres - Renewed (gelezen 33590 keer)